Daarom VERSCHILLEN wij
met de meeste andere Labradoodle organisaties
(waaronder in Nederland de ALA-NL, onderdeel van de ALA-EU)
Fokken
1)Fokkers van de IEALB
hebben al hun fokhonden geregistreerd bij ALFA-Europe en hebben daarmee ook het fokreglement van ALFA-Europe aanvaaard.
De fokkers van de IEALB kennen dus maar één fokprogramma: zij fokken met reeds geregistreerde oorspronkelijke allergievriendelijke Australian Labradoodles of met fokhonden (dekreuen) die voor registratie in aanmerking komen. Zij fokken dus alleen maar met oorspronkelijke en allergievriendelijke Australian Labradoodles, die afstammen van de foklijnen van de co-founders.
Andere organisaties
hebben andere opvattingen over fokken van Australian Labradoodles. Zij maken gebruik van een gradingscheme, een fok-ontwikkelingsschema, om tot een Australian Labradoodle te komen.
Ze staan dus toe dat fokkers naast Australian Labradoodles ook met zogenaamde "origins" (dit zijn poedel x labrador kruisingen = F1 of F2) gefokt mag worden om nieuwe foklijnen "te ontwikkelen" en er mag naast het fokken met enkele toegestane kruisingen (Cockapoos of Spanadors) ook regelmatig op een poedel teruggefokt (F1b) worden. Deze organisaties staan dus meerdere fokprogramma's naast elkaar toe.
Infusions (invloeden vanuit andere rassen)
2) Fokkers van de IEALB
vinden dat het allergievriendelijke Australian Labradoodle ras af is en dat er helemaal geen infusions of nieuwe geconstrueerde foklijnen meer nodig zijn. Zij vinden dat verbetering van het ras zal moeten plaats vinden door selectie.
De fokkers van de IEALB beschouwen de oorspronkelijke Australian Labradoodle als een mix van 5-6 rassen ("waarbij niet in alle foklijnen de Irish Soft Coated Wheaten is terug te vinden)! Deze invloeden worden gevonden bij foklijnen die afstammen van Rutland Manor en Tegan Park, die algemeen als de co-founders van de oorspronkelijke Australian Labradoodle worden beschouwd.
Andere organisaties
hanteren een nieuwe definitie als het gaat om een Australian Labradoodle.
Zij erkennen dat er weliswaar in het verleden meerdere rasinvloeden zijn geweest, maar hebben besloten de Australian Labradoodle tegenwoordig te laten bestaan uit een mix van de Cocker Spaniël, de Poedel en de Labrador Retriever.
Men probeert door bepaalde foklijnen uit te sluiten dit ideaalbeeld te bereiken.
(bronnen: ALAA-website en de ALA-EU-nov History 2009 zie ook het ALA-Gradingscheme July 2009, amended september 2009).
Tegelijkertijd worden infusions toegestaan tussen Labradoodle en Cockapoo's (Cocker Spaniël x Poedel, ook wel Spoodle genoemd) of tussen Labradoodles en Spanadors (Cocker Spaniël x labrador Retriever). Terwijl het toch algemeen bekend is dat op deze manier generaties lang nesten geboren zullen worden waarin pups kunnen zitten die niet allergievriendelijk zijn.
Controle op het fokbeleid
3)Fokkers van de IEALB
fokken volgens een strikt fokbeleid dat is vastgesteld door Stichting ALFA-Europe. De Stichting kent geen leden en biedt dus ook geen mogelijkheid om het fokbeleid te veranderen.
Door ondertekening van de gedragscode verplicht de fokker zich te fokken volgens het fokreglement van ALFA-Europe. Hiermee vult ALFA-Europe de leemte op die bestaat doordat de Nationale Kennel Clubs geen controle en/of invloed hebben op het fokken van Australian Labradoodles.
Voor alle andere activiteiten kent de IEALB een democratische bestuursvorm.
Andere organisaties
hebben een organisatiestructuur zoals die gebruikelijk is bij een Vereniging en dus is o.a. het fokbeleid onderdeel van de statuten ( Rules en Regulations ) van de Vereniging.
Leden of groepen van leden kunnen oneigenlijke belangen hebben en/of zijn niet allemaal even deskundig op foktechnisch gebied waardoor het fokbeleid van de organisatie aan onvoorspelbare veranderingen onderhevig is (zie de veranderende definitie van de Australian Labradoodle).
Daarbij komt nog dat de controle van het fokbeleid niet waterdicht kan zijn door de verschillende wijze van identificatie van de fokdieren en hun nakomelingen (tatoeëring of microchip) en het niet verplicht stellen voor alle honden van een DNA-profiel gekoppeld aan het microchipnummer.
De andere organisaties hebben dus slechts een zeer gebrekkig instrument om hun leden en hun fokhonden en hun fokprogramma's te controleren.
Socialiseren
4) Fokkers van de IEALB
hebben door het ondertekenen van de gedragscode zich verplicht de nestjes in huiselijke omgeving te laten opgroeien. Als de fokker zich niet aan deze regel houdt volgen er sancties. Zie het fokreglement hoofdstuk 3 Welzijnsbepalingen.
Andere organisaties
stellen op dit vlak geen dwingende eisen en er zijn geen consequenties aan verbonden als hier van af geweken wordt.
Identificatie fokhond - Afstamming
5)Fokkers van de IEALB
moeten alle honden (fokdieren én hun nakomelingen) voorzien van een waterdichte vorm van identificatie: Microchip gekoppeld aan het DNA-profiel. Dit is een belangrijke registratievoorwaarde.
De fokker geeft de pupkoper altijd een ALFA-Europe Stamboom, waarop naast de afstamming van de pup ook het DNA-profiel van de pup en zijn ouders vermeld staan.
Andere organisaties
hebben het alleen over identificatie van fokdieren. Daarbij komt nog dat de controle van het fokbeleid niet waterdicht kan zijn door de verschillende wijze van identificatie van de fokdieren en hun nakomelingen (tatoeëring of microchip) en het niet verplicht stellen voor alle honden van een DNA-profiel gekoppeld aan het microchipnummer.
Men geeft zelf afstammingsbewijzen uit.
Keurmerk fokker
6) De fokkers van de IEALB
hebben allemaal de Gedragscode van ALFA-Europe ondertekend en fokken allemaal volgens hetzelfde Fokreglement waardoor de geregistreerde fokdieren allemaal dezelfde gezondheidstesten hebben ondergaan.
Het feit dat de fokker alleen met bij ALFA-Europe geregistreerde honden fokt en geen “Labradoodle” fokprogramma's erbij mag hebben, is de beste garantie die een pupkoper kan krijgen.
Het unieke genummerde registratielogo van iedere geregistreerde fokhond (dat te controleren is op de website van ALFA-Europe), is het ultieme keurmerk van de fokhond en zegt daarmee ook iets over de fokker.
Bij de IEALB kwalificeert de fokker zich via de kwaliteit van zijn honden.
Andere organisaties
noemen de fokkers uit hun ledenbestand erkende fokkers. Welke erkenning of keurmerk de fokker krijgt, hangt deels af van een reeks algemene en aanvullende voorwaarden maar dat zegt nog niets over de kwaliteit van de honden en over de fokprogramma's die hij nu en in de toekomst fokt.
Bij deze organisaties kwalificeren de honden zich via de fokker.
|
